kwaterować

kwaterować: {{stl_3}}kwaterować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kfatɛrɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}za-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}\kwaterować kogoś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn unterbringen {{/stl_14}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

kwaterować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwaterowaćruję, kwaterowaćruje, kwaterowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować kwaterę (w zn. 1.); mieszkać gdzieś tymczasowo (najczęściej w odniesieniu do wojska) : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwaterować — ndk IV, kwaterowaćruję, kwaterowaćrujesz, kwaterowaćruj, kwaterowaćował 1. «zajmować kwaterę, mieszkać gdzieś tymczasowo» W willi kwaterowali oficerowie. 2. przestarz. «dawać, przydzielać komuś kwaterę, pomieszczenie» … Słownik języka polskiego
kwatera — ż IV, CMs. kwateraerze; lm D. kwateraer 1. «mieszkanie, pomieszczenie wynajmowane lub zajęte na pobyt czasowy, zwłaszcza przez wojsko w okresie działań wojennych» ∆ Kwatery prywatne «pokoje wynajmowane w mieście poza hotelami albo pokoje na… … Słownik języka polskiego
kwaterowanie — n I rzecz. od kwaterować … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias